۲۸ دی ۱۳۸۰

جبران خليل جبران:
يكديگر را دوست بداريد، اما از عشق زنجير مسازيد.
بگذاريد عشق همچون دريايي مواج ميان ساحلهاي جانتان در
تموج و اهتزاز باشد.
جامهاي يكديگر را پر كنيد اما ازيك جام منوشيد.
از نان خود به يكديگر هديه دهيد اما هر دو از يك قرص نان
تناول مكنيد.
به شادماني با هم برقصيد و آواز بخوانيد اما بگذاريد هريك
براي خود تنها باشد.همچون سيمهاي عود كه هر يك درمقام
خود تنهاست اما همه با هم به يك آهنگ مترنمند.
دلهايتان را بهم بسپاريد اما به اسارت يكديگر ندهيد زيرا تنها
دست زندگي است كه ميتواند دلهاي شما را در خود نگه دارد.
در كنار هم بايستيد اما نه بسيار نزديك :
از آنكه ستونهاي معبد به جدايي بار بهتر كشند و بلوط و سرو
در سايه هم به كمال رويش نرسند.

هیچ نظری موجود نیست: