۱۱ آذر ۱۳۸۵

افتتاحيه بازيهاي آسيايي 2006 دوحه قطر

آنچه كه در افتتاحيه بازيهاي آسيايي از يك كشور عرب انتظار نمي‌رفت ، اجراي مراسم باشكوه و بدون نقص بود كه انصافاً هم سربلند بيرون آمدند.
آنچه كه مورد انتظار بود، حداقل دو دست رقص شمشير بود كه علاقمندان را ناكام گذاشتند و به رقص با اسب اكتفا كردند و در آخرين لحظات چيزي نمانده بود كه اسب مشعل نفس كم بياورد و آن سربالايي سهمگين را با يدك كش برود.
آنچه كه تعجب برانگيز بود ، نام دانشمندان ايراني بود كه به عنوان افتخارات آسيا و پيشروان علم بر پرده نقش بست . ابوريحان بيروني و جابربن حيان و ابن سينا و...
به نظر من گرچه مراسم ، سناريوي قوي نداشت و تا حدودي مايه‌هاي سناريوي افتتاحيه المپيك آتن را داشت ولي با تكنولوژي نور و تصوير اين نقص را جبران كرده بودند و مي‌توان شكوه را با كمي اغراق به اين مراسم افزود.
غم انگيزتر از همه چهره‌هاي خندان ورزشكاران كشورهايي حتي چون بوتان و كامبوج بود ولي لبخند را در صورت ورزشكاران ما با هيچ موتور جستجويي نمي‌شد يافت كه در المپيك آتن هم ، همين وضع بود.
جالبتر از همه جدي گرفتن مراسم توسط سران ايران و سوريه و فلسطين بود و هيچ مقام محترم ديگري براي ديدن اين مراسم صرف وقت نكرده بود .
پ.ن: آيا شركت در مراسم رقص و لهو ولعب كه در آن نامحرم با صداي بلند نيز آواز مي‌خواند ، جايز است؟

هیچ نظری موجود نیست: