بازی دیروز پرسپولیس –صبا باتری تنها یک برنده داشت :افشین قطبی
در بازی دیروز، هرکه، آنچه در توان داشت برای آزار آقای قطبی بکاربرده بود ، ازبازی مغرورانه بازیکنانش بعد از گلهای پیروزی بخش ، جنگ روانی حقیرمردان ِ صبا باتری، هیجان زدگی بیش از حد داور و حتی رحمت بی حد خداوند .
مصاحبه تلویزیونی بعد از بازی (که اگر صبا مساوی نکرده بود ، ضیایی هم در آن شرکت نمی کرد) نشان داد که مهم تر از بار فنی ، ظرفیت اخلاقی مردان حرفه ای فوتبال است که با آرامشی ستودنی ، از نتیجه بازی یاد می کنند.
آنها که با شنیدن خبر ورود قطبی به فوتبال ایران ، بارها و بارها پرونده زندگی خصوصی وی را برای شروع بازیهای کوته بینانه جلو کشیدند و به یقین با پشتیبانی قدرتمندانه حبیب کاشانی ره به جایی نبردند ، اکنون باید به دنبال رمز پیروزی این بزرگ مرد فوتبال ایران باشند، رمزی که نه از جنس " یا ابوالفضل" و " یا حسین" است و نه از جنس "سلطان" و ژنرال" بازی هواداران.
به این که صداقت آقای قطبی ذاتی است یا نمایشی از حرفه ای بودن اوست ، کاری ندارم ، همین که شاهد رفتاری مناسب با شان یک مربی بزرگ به دور از لمپن بازی ، هیاهو و جنجال از وی هستیم ، امیدوارمان می کند که کم کم باید به فکر حضور پررنگتر بزرگان دیگری چون آقای جلالی ، ذوالفقارنسب و حاج رضایی نیز در این عرصه باشیم . بزرگانی که شاید بتوانند اندک تغییری در ادبیات فوتبال ایران بوجود آورند.
در بازی دیروز، هرکه، آنچه در توان داشت برای آزار آقای قطبی بکاربرده بود ، ازبازی مغرورانه بازیکنانش بعد از گلهای پیروزی بخش ، جنگ روانی حقیرمردان ِ صبا باتری، هیجان زدگی بیش از حد داور و حتی رحمت بی حد خداوند .
مصاحبه تلویزیونی بعد از بازی (که اگر صبا مساوی نکرده بود ، ضیایی هم در آن شرکت نمی کرد) نشان داد که مهم تر از بار فنی ، ظرفیت اخلاقی مردان حرفه ای فوتبال است که با آرامشی ستودنی ، از نتیجه بازی یاد می کنند.
آنها که با شنیدن خبر ورود قطبی به فوتبال ایران ، بارها و بارها پرونده زندگی خصوصی وی را برای شروع بازیهای کوته بینانه جلو کشیدند و به یقین با پشتیبانی قدرتمندانه حبیب کاشانی ره به جایی نبردند ، اکنون باید به دنبال رمز پیروزی این بزرگ مرد فوتبال ایران باشند، رمزی که نه از جنس " یا ابوالفضل" و " یا حسین" است و نه از جنس "سلطان" و ژنرال" بازی هواداران.
به این که صداقت آقای قطبی ذاتی است یا نمایشی از حرفه ای بودن اوست ، کاری ندارم ، همین که شاهد رفتاری مناسب با شان یک مربی بزرگ به دور از لمپن بازی ، هیاهو و جنجال از وی هستیم ، امیدوارمان می کند که کم کم باید به فکر حضور پررنگتر بزرگان دیگری چون آقای جلالی ، ذوالفقارنسب و حاج رضایی نیز در این عرصه باشیم . بزرگانی که شاید بتوانند اندک تغییری در ادبیات فوتبال ایران بوجود آورند.
پ.ن : از فیروز کریمی در جشنواره طنز گل آقا، تقدیر شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر