Sina

جزاي آنكه نگفتي شكر روز وصال
شب فراق نخفتي لاجرم زخيال
دگر به گوش فراموش عهد سنگين دل
پيام ما كه رساند مگر نسيم شمال
غزال اگر به كمند اوفتد عجب نبود
عجب فتادن مرد است در كمند غزال
جماعتي كه نظر را حرام مي دانند
نظر حرام بكردند و خون خلق حلال
تو بر كنار فراتي ،نداني اين معني
به راه باديه دانند قدر آب زلال
به خاكپاي تو داند كه تا سرم نرود
ز سر بدر نرود همچنان اميد وصال
حديث عشق چه حاجت كه بر زبان آيي
به آب ديده خونين نوشته صورت حال
به ناله كار ميسر نميشود سعدي
وليك ناله بيچارگان خوشست ،بنال