گرچه هيچوقت دل خوشي از اين صدا وسيماي عمو عزت و آن صدا و سيماي لاريجاني نداشتم و فقط بر حسب اتفاق و به ندرت تمام سريالهاي شبكه هاي استاني و غيراستاني را نگاه ميكنم ، اما بايد اعتراف كنم كه برپايي اين سري مناظره‌هاي انتخاباتي ، ابتكار در خور تقديري از عمو عزت بود كه شايد خودش هم هيچگاه دامنه وسيع تاثيراتش را در اين حد ، تصور نمي‌كرد.
به نظر من بايد فقط به جاي نقد صرفِ جانبداري آشكاراي صدا و سيماي عمو، كمي هم منصفانه به اين حركت نو، احترام بگذاريم. كمي مدني بودن را احساس كنيم. ببينيم كه فضايي فراهم شده تا آنچه را كه 4 سال در دلهايمان نگاه داشته ايم ، ديگري به جاي ما فرياد مي‌كند. تابوي قديس پروري يك مقام اجرايي را شكسته شده ببينيم و بدانيم كه او معصوم نيست ، قابل نقد است و حتي مي‌توان او را دروغگو خواند. اين قدم كوچك اما بسيار مهمي است كه ادامه دادنش مايه اميدواري است. عمو با اينكار ما را از گناه نگاه به نامحرمان در شبكه هاي ماهواره اي بازداشت و دل سير ، با ننجون كروبي و همسر موسوي تخمه شكستيم ، حرص خورديم ، اميدوار شديم و سكته كرديم. شايد هم هنوز ظرفيتهاي لازم مناظره هاي زنده را پيدا نكرده‌ايم.
به هر حال خوش گذشت .
